Σε μια εσφαλμένη αντίληψη
της πραγματικότητας που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά, η αθωότητα με την ηλιθιότητα
περπατάνε χέρι χέρι.
Πιστεύουμε σε πράγματα ανώτερα
από μας, από Θεό μέχρι φιλίες, αγάπες γκόμενες και τα τοιαύτα..
Η Τραγική ειρωνεία λοιπόν έρχεται
όταν ο άνθρωπος που εσύ θεωρείς κοντινό σου, δικό σου, ίδιο με σένα, είναι αυτός
που θα γυρίσει να σου πει ότι "τελείωσε" .. και δεν μιλάω για γκόμενες..
ποιος τις γαμάει τις γκόμενες.
Το να βρεις να γαμήσεις είναι
το πιο εύκολο πράγμα στο κόσμο, και ίσως μιλάω εκ του ασφαλούς αλλά μεγάλωσα διδασκόμενος
πως οι γυναίκες είναι περισσότερες απ’τους άντρες, οπότε είναι λογικό το να
βρεις καινούργια στη πρώτη ευκαιρία που θα χρειαστείς μια.
Ακόμα και η πιο όμορφη γκόμενα
στην υφήλιο, έχει πίσω της ένα τύπο που έχει σιχαθεί να τη βλέπει μπροστά του ή
να την πηδάει.. να κάτι όμορφο για να σκεφτείτε εσείς οι κυρίες..
Μιλάω καθαρά για φιλίες, για
κολλητιλίκια.
Όχι τα ξεφτιλίκια που καταλαβαίνει
ο μέσος άνθρωπος σήμερα, για φιλία επιπέδου "τελειώνω τις προτάσεις σου, ξέρω
τι θα σκεφτείς, τι θα πεις, πριν γαμήσω ακούω τη φωνή σου να με κατακρίνει για
την εμφάνιση της γκόμενας και της ρίχνω άκυρο".
Μιλάω για επαφή σε εγκεφαλικό
επίπεδο, κάτι που δύσκολα καταφέρνεις με γυναίκα.
(προφανώς και το κείμενο είναι
γραμμένο από straight, οπότε οι λούληδες και οι καριόλες να κάνουν skip)
Έχω περάσει το στάδιο που πίστευα
σε φίλους, μέχρι τη στιγμή που ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο έφυγε απ’τη ζωή μου
για το κλασσικό λόγο της "γκόμενας".
Δεν αναφέρομαι στην εξαφάνιση
του μουνόδουλου απ’την παρέα.. οι μουνόδουλοι δεν είναι καν άντρες για να αξίζουν
αναφορά στο δικό μου κείμενο, είναι δούλοι ενός μουνιού που έχουν ΟΛΕΣ, ίδιο.
Είναι ανάξιοι να φορούν τα
αρχίδια τους, πόσο μάλλον τα παντελόνια τους.
Ποτέ δεν εμπιστεύτηκα μουνόδουλο
ούτε κράτησα μαζί του πολλά πολλά. Ούτε καν για την παρέα ή το στουρέ.
Φυσικά όλοι οι άντρες έχουν
μια τάση στο αντίθετο φύλλο και είναι κατανοητό.. η μαγκιά είναι να καταφέρεις
να το ελέγχεις, και να μην το αφήνεις να επηρεάζει τη ζωή σου, γιατί μόνος σου
μαλάκα γεννήθηκες και μόνος σου θα πεθάνεις.
Η μόνη γυναίκα που αξίζει τόση
αγάπη είναι η μάνα που σε μεγάλωσε και δεν πρόκειται ποτέ να σε αφήσει, ακόμα
και αν πεθάνει.
Το στάδιο γκόμενας που μπαίνει
ανάμεσα σε μια φιλία, είναι κάτι το οποίο πρέπει να ναι ελεγχόμενο και περιορισμένο
στην προσωπική ζωή του κάθε άντρα, κατ εμέ.
Όταν κάποιος αρχίσει να εμπιστεύεται
το μουνί που γαμάει περισσότερο απ’τον άνθρωπο που είναι δέκα χρόνια στη ζωή
του, τα πράγματα θα γίνουν λίγο περίπλοκα.
Καμία γκόμενα δεν πρόκειται
να μην κακολογήσει η να μην βρει ευκαιρία να βγάλει σκάρτο οποιονδήποτε είναι κομμάτι
της ζωής του γκόμενου της, άσχετα με το αν ποτέ δεν κάθεται ο καθένας να πει
στους φίλους του τι ακούει για την πάρτη τους όταν αυτοί απουσιάζουν.
Οποιοσδήποτε αντίλογος εδώ
θα έρθει μόνο από πανίβλακες που λένε ψέματα στον ίδιο τους τον εαυτό.
Η γκόμενα βλέπει τον άντρα
σαν τρόπαιο, κάτι δικό της, που της κάνει τα χατηράκια και τη γαμάει καλά.
Της γυναίκας ο καημός είναι
πούτσα λούσα και χορός.. όποιος το ξεχάσει αυτό είναι άξιος της μοίρας του.
Σκέψου απλά πόσες φορές σε
φτυσε / παράτησε μια γκόμενα που μερικές μέρες πριν σου έλεγε το πόσο πολύ
σαγαπάει απ’τη γη ως το φεγγάρι.
Το αποτέλεσμα είναι να αλλάξεις
σαν άνθρωπος, να γίνεις ο μαλάκας που αξίζει στον κόσμο, να γίνεις η αλλαγή που
θες να δεις όπως έλεγε ο Γκάντι.
Θα γίνεις ψυχρός, δέκα φορές
πιο μουνόπανο από κάποιον που αντιπαθούσες πάντα, δέκα φορές πιο καριόλης από ότι
αξίζει στον καλύτερο σου γνωστό.
Το να γίνεις κτήνος, σε κάνει
να ξεφορτώνεσαι τον πόνο του να είσαι απλά άντρας είχε γράψει ο Samuel Johnson το
1809, δείχνοντας πως η γνώση της ίδιας της ζωής έρχεται από παλιά, καθώς και τα
προβλήματα στην καθημερινή ζωή κάποιου υπάρχουν όσο υπάρχει ο άνθρωπος.
Την επόμενη φορά που θα αποκαλέσεις
κάποιον αρχίδι ή μουνόπανο, σκέψου καλά την πιθανότητα του να σαι εσύ ο ηλίθιος
κι αυτός ο πιο έμπειρος.
Θάνατος στους μουνόδουλους.
